غم و اندوه در شعر برخی از شاعران معاصر ایران

ادب غنایی یکی از انواع ادبی است که از دیر باز در شعر شاعران و نویسندگان ظهور و بروز گسترده ای داشته است ودر برگیرنده ی مضامین متعددی است، از جمله ی این مضامین غم و اندوه است که بازتاب آن در زندگی هر انسانیدیده می شود. هیجانات لازمه ی زندگی انسانی است. غم ، اندوه، ترس ، خشم ، تنفر، عشق و محبت برای سازش با محیط و صیانت ذات بشر، ضروری است با توجه به این مهم، نگارنده در این مقال به بررسی جلوه های غم و اندوه در شعر برخیاز شاعران معاصر پرداخته است، با این فرض که غم و اندوه مشخصه ی بارز در شعر اغلب شاعران معاصر ایران است.بدین منظور نگارنده نخست به بررسی محتوایی اشعار برخی از شاعران معاصر پرداخته و اشعار با بن مایه ی غم را استخراج نموده، پس از آن به واکاوی علل و عوامل بوجود آورنده ی غم و اندوه و میزان رویکرد شاعران معاصر نسبت به آنپرداخته است. هدف از تحقیق آگاهی هر چه بیشتر خوانندگان با میزان رویکرد شاعران معاصر نسبت به مفهوم غم و اندوه و تجزیه و تحلیل این رویکرد از نگاه شاعران معاصر است. روش تحقیق نیز بررسی و تحلیل کتابخانه ای است. نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده ی انعکاس گسترده ی غم و اندوه در اشعار شاعران معاصر است و دلایل رویکرد شاعران به غم و اندوه، تنهایی و دغدغه های اجتماعی شاعران است علاوه بر این پیوند غم با عشق نیز از دستاورد های تحقیق است.

کلیدواژه ها:

ادب غنایی ، غم ، اندوه ، شعر معاصر ، انسان