نقش خانه وخانقاه سعدی دراستمرارفرهنگی ایران

اگرچه درسالهای نخستین هجوم مغولان بسیاری ازعناصر فرهنگی ایران درمعرض انهدام قرارگرفتند ولی مدتی بعدشاهد نوعی بازتولید فرهنگی دراین دوران هستیم. یکی از راههایی که اسباب نظام یافتن وبرنامه ریزی درامر تعلیم وتربیتودانش اندوزی وتحقیق وپژوهش رافراهم میکرد، حمایت مادی ومعنوی ازدانشمندان وپژوهشگران و به وجودآمدن مراکز بزرگ علمی وتحقیقاتی از جمله خانقاهها بود.ازآنجا که یکی ازراههای بررسی وتحلیل تاریخ، توجه بهرویکردهاومظاهرفرهنگی است.. ازآنجا که نهادها، نه تنها در بازتولید و توزیع فرهنگ، که در تغییر شکل دادن آن بسیاراهمیت دارند بنابراین بررسی خانقاهها بعنوان نوعی سازه فرهنگی در دوره مغول میتواند به عنوان مدرکی دال برفرهنگ عصری که تولید شده اند قلمدادگردد دربررسی اوضاع فرهنگی فارس یکی ازمنابعی که به مورخین کمک میکندقطعا آثار افصح المتکلمین سعدی شیرازی است. دراین مقاله سعی براین است که ضمن بررسی اوضاع اجتماعی وتاریخی دورانی که سعدی میزیست به نقش خانه وخانقاه سعدی دراستمرار فرهنگ ایرانی پرداخته شودکه دراین راستا ازمنابعتاریخی وآثارسعدی همزمان بهره گرفته شده است.نگارنده با استفاده از روش تاریخی با رویکرد توصیفی وتحلیلی، به بررسی منابع تاریخی و آثارسعدی بپردازد. گذشته از بررسی اجمالی اوضاع تاریخی، اجتماعی عصر سعدی، یافته های دیگر این پژوهش برشناخت بیشتر محل سکونت سعدی تاکید دارد.این پژوهش مشخص مینماید که واقفین ثروتمنداین دوران با حمایتهای مالی ومعنوی خویش از سعدی وخانقاه او فرهنگ ودانش ایران را رواج دادند.

کلیدواژه ها:

سعدی ، خانقاه ، مغول ، استمرار فرهنگی