نگاهی به بهاریهسرایی در سبک خراسانی

وصف بهار که به بهاریه معروف شده یکی از قالبها و مضامین شعر است که از آغاز شعر فارسی تاکنون در همه دورهها رواج داشته و دارد. آغاز این نوع سرایش از شاعران سبک خراسانی شروع شد؛ بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسیبهاریهسرایی در سبک خراسانی و اشاره به شاعران سراینده این نوع شعر در این سبک میباشد. نگارندگان در این پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده، پس از سخنی چند درباره سبک خراسانی و ویژگیهای آن، شاعران بنام این دوره،تعریف بهاریه و نقش موقعیت اقلیمی و جغرافیایی در پیدایش این نوع سروده، موضوع بهاریه را در شعر شاعران سبکخراسانی به همراه نمونههایی بررسی نمودند. حاصل این بررسی بیانگر این است که شاعران سبک آغازین ادب فارسی )سبک خراسانی ( -بهدلیل رواج قالب قصیده که مناسبترین قالب برای مدح و ستایش است- در مرتبه نخست بهاریهسرایی در ادب فارسی هستند. توصیف در بهاریه آنان بیشتر عینی، حسی، رنگارنگ و نشانگر شادی و روحیه نشاط مردمان آن روزگار است. در بین شاعران سبک خراسانی، منوچهری، فرخی سیستانی و رودکی جلوه بیشتری دارد

کلیدواژه ها:

بهاریه ، سبک خراسانی ، قصیده ، مدح ، طبیعت