تجلی ابر،بادوباران درشعرعربی اندلس و شعرفارسی سبک خراسانی

میراث شعرفارسی و عربی گنجینه ای سرشارازمضامین وتصاویرطبیعت است. سخنوران بیشماری با مهارتی شگرف و تنوعی چشمگیر به وصف عناصر طبیعت پرداختهاند. طبیعت و محیط سرسبز اندلس و شاعران سبک خراسانی باعث شده بود که توجهبه این موضوع بیشتر از دیگر دورهها باشد. باد،ابر و باران از جمله عناصری هستند که شاعران به آنها اهتمام ورزیده و در وصفشان اشعار بسیاری سرودهاند و تصاویر و تشبیهات زیبایی از آن ارایه دادهاند. در این مقاله برآنیم تا به بررسی و تطبیق ابیاتیبا این مضامین در عصر اندلس و سبک خراسانی بپردازیم.برآیند کلی این است که اهتمام و توجه شعرای اندلس و سبکخراسانی به ابر و باد و باران بسیار زیاد بوده و با دقت تمام به توصیف آنها پرداختهاند. در شعر این شاعران ابر وباد و باران پیامآور آمدن بهار هستند. توجه این شاعران به باد صبا که با خود بوی خوش به ارمغان میآورد، به وفور دیده میشود

کلیدواژه ها:

ابر ، باد ، باران ، عصر اندلس ، سبک خراسانی ، ادبیات تطبیقی