بررسی جلوه های دین و دینداری در داستان های غزال علیزاده

ادبیات هر جامعه ای رابطه ی تنگاتنگی با باور ها و اعمال دینی آن جامعه دارد . برای پی بردن به شیوه ی زندگی مردم هر جامعه در زمان های مختلف می توان به ادبیات آن جامعه رجوع کرد و اوضاع و احوال جامعه را از درونآثار ادبی مشاهده نمود . ادبیات فارسی که آیینه ی این جامعه است از گذشته های دور همیشه با دین و جلوه های آن عجین بوده واین موضوع در آثار نظم و نثر منعکس شده است . توجه به شاعران و نویسندگان زن و مرد نیز به اینموضوع متفاوت است . با توجه به این که زنان به جلوه های خاصی از دین و دینداری در آثار خود پرداخته اند که مردان شاید کمتر به آن توجه داشته اند و بر عکس . در این پژوهش تلاش بر آن است که جلوه های دین و دینداری یعنی : باور ها و اعتقادات، مناسک و اعمال، شخصیت ها و اسباب و ملزومات دینداری در رمان شب های تهران ،مجموعه داستان با غزاله تا ناکجا و خانه ی ادریسی ها از غزاله علیزاده تحلیل و بررسی شود . توجه این نویسنده بیشتر به حوزه ی باورها و اعمال دینی از جمله دعا و توسل به بزرگان و اولیای دینی بوده است

کلیدواژه ها:

دینداری ، غزاله علیزاده ، شب های تهران ، با غراله تا ناکجا ، خانه ی ادریسی ها