بررسی رابطه بین زبانشناسی و حقوق و عناصر ساختاری زبانشناسی حقوقی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 769

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LSCSPASD01_071

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

زبان و گفتار در معنای اخص خود یعنی گفتار شفاهی و در معنای اعم خود به معنی انتقال معنا از طریق می باشد که در دادگاه ها برای کشف جرم و پیگیری مجرم از زبان به کرات مورد استفاده قرار می گیرد.نیاز به فهم معنا و تجزیه و تحلیل اقاریر متهمان، فهم متون وکلا و قضات، آواشناسی شهادت شهود موجب گشت تا علم زبان شناسی حقوقی بوجود آید. می توان زبان شناسیحقوقی را مولود احساس نیاز به فهم معنا در گفتار و نوشتار دانست. زبان شناسی حقوقی را می توان به عنوان شاخهای میان رشتهای از زبانشناسی و حقوق دانست که با اهداف حقوقی موجود درنظام قضایی همراستا شده است و بر تمام شاخه های زبا نشناسی از جمله آواشناسی، معنا شناسی، گفتمان و ...تاکید می کند. مهارتهای زبان شناسان در حوزههای مختلف همچون تحلیل گفتمان و منظور شناسی، آواشناسی و گویش شناسی میتواند بسیار مفید و راهگشا باشد. در کشورهای پیشرفته زبان شناسان حقوقی با نگاه متفاوت به معنا و گفتار به عنوان کارشناس مورد توجه قرارمیگیرند و در بسیاری از موارد در دادگاه ها حاضر می شوند تا در حل مسایل حقوقی به قضات یاری رسانی کنند. در این نوشتار در ابتدا ضرورت وجود زبان شناسی حقوق و پیشینه آن بررسی گشته و فواید استفاده از آن بررسی گشته است. همچنین برخی راهکارهای زبانشناسی در جوامع پیشرفته که میتوان در حقوق مدون ایران مورد توجه قرار گیرد نیز بررسی شده است

نویسندگان

الناز ببرزاده

کارشناس ارشد حقوق جزا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران