بررسی رابطه بین سرمایه انسانی و بهره وری نیروی انسانی با توجه به متغیر سیستم مدیریت کیفیت جامع (TQM)

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سرمایی انسانی و بهره وری نیروی انسانی با توجه به متغیر سیستم مدیریت کیفیت جامع بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی - پیمایشی و از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان سازمان ثبت و اسناد و املاک استان آذربایجان شرقی (409نفر) است. از تعداد کل جامعه آماری پژوهش طبق جدول مورگان (196) نفر به عنوان تعداد نمونه مشخص گردیده است. 196 پرسش نامه ارسالی تنها 140 پرسش نامه قابل استفاده بوده است. در پژوهش حاضر سرمایه انسانی (متغیر مستقل) بهره وری نیروی انسانی (متغیر وابسته) و سیستم مدیریت کیفیت جامع (TQM) (متغیر کترلی) است. برای چه ترسی و تحلیل داده های پژوهش، از مدل رگرسیون خطی سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که، بین سرمایه انسانی و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنی داری وجود دارد اما با ورود متغیر سیستم مدیریت کیفیت جامع TQM به معادله رگرسیون، بین سرمایی انسانی و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، بهره وری نیروی انسانی ، سیستم مدیریت کیفیت جامع (TQM)