زیرساخت های آموزش و پژوهش در صنعت هوانوردی

از مجموعه زیرساخت هایی که در تکامل صنعت و سیستم هوانوردی کشور تأثیرگذارند، دو بخش: آموزش و در کنار آن مبحث پژوهش به نوبه خود از اهمیت بالایی برخوردار اند که علت خاص بودن این مباحث نیز، تأمین نیروی انسانی و متخصص است که پیوسته در تعامل با ماشین است و ابزار طی روندی به نام مقررات و رویه ها است. این مقاله در جهت بررسی وضعیت آموزش صنعت هوانوردی به عواملی چون: سطح علمی دانشجویان ورودی به صنعت، سیلابس درسی رشته های هوانوردی، سطح علمی اساتید دوره های هوانوردی، امکانات آموزشی و کمک آموزشی دانشگاه ها و آموزشگاه ها و مراکز آموزشی هوانوردی و عناوین و رشته های موجود پرداخت و ضمن ریشه یابی نقاط قوت و ضعف آن، به ارائه راهکارهایی پرداخته است و چگونگی مواجهه با تغییرات و به روزرسانی های مطالب آموزشی، افزایش کیفیت علمی دانشجویان، تأثیرگذاری آموزش، برنامه آموزش، علت کارا نبودن سیستم پذیرش دانشجو و نحوه جذب دانشجویان مرتبط با رشته های هوانوردی را شرح می دهد. چون آموزش و پرورش نقش کلیدی را در کارکرد صنعتی ایفا می کند باید به این بخش و خواب و روند پذیرش دانشجو را تغییر داد و نوع رشته و تعداد پذیرش را با توجه به شرایط، مشخص کرد. همین امر در مبحث پژوهش، با بررسی کیفیت و تعداد مراکز پژوهشی و انجمن ها و سمینارهای تخصصی صورت پذیرفته است. ضمن این که مباحثی چون ایمنی و آموزش، ایجاد بانک اطلاعاتی، روش های به کارگیری از اساتید با تجربه و با سطح علمی و فنی بالا و همچنین متعادل سازی داوطلبین آموزش با نیاز نیروی انسانی صنعت هوانوردی طرح گردیده اند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پژوهش ، دانشجو ، هوانوردی