بررسی پارامترهای طراحی یک هواپیمای بدون سرنشین برقابلیت رادار گریزی

در این مقاله، سطح مقطع رادار به منظور دستیابی به بیشترین میزان رادار گریزی برای نوعی پهپاد بدون دم و یا بال پرنده در فرکانس 2/5 گیگاهرتز بررسی شده است و مدلی با کمترین بازتابش از میان 271 هندسه انتخاب می شود. شبیه سازی ها بر اساس الکترومغناطیس محاسباتی و با استفاده از روش آلمان محدود و - انتگرال مرزی و کد تجاری HFSS انجام گرفته است. جهت متوسلی نتایج، داده های تجربی منشور با نتایج حاصل از تحلیل عددی آن مقایسه شده است. تحلیل ها بیانگر آن است که پارامترهای هندسی مانند زاویه عقبگرد، طول وتر نوک بال و...تأثیر بسزایی بر سطح مقطع راداری دارند.

کلیدواژه ها:

انتگرال مرزی ، المان محدود ، بال پرنده ، رادارگریزی ، سطح مقطع رادار