کاربرد روش های نوین سنجش از دور و تداخل سنجی راداری در مقایسه با سایر روش های کلاسیک در تحلیل رانش زمین

ایران به دلایل زمین شناسی و اقلیمی خاص، مستعد زمین لغزش های بزرگی است. از این رو بررسی و مطالعه این پدیده برای زمین شناسان ایرانی بسیار حائز اهمیت است. تاکنون روش های گوناگونی از قبیل ترازی یابی و تاکئو متری وGPS و اندازه گیری لیزری جهت بررسی و مطالعه این پدیده ارائه شده است. این روش ها بر خلاف تداخل سنجی راداری تنها قادر به انجام اندازه گیری های نقطه ای هستند و نمی توانند زمین لغزش را به صورت کینماتیک پایش کنند. همچنین، روش تداخل سنجی بدون نیاز به کار میدانی و در سطحی وسیع قادر به پایش به زمین لغزش است. فناوری های سنجش از دور ابزاری ارزشمند برای شناسایی، پایش و تهیه نقشه سطح زمین لغزش ها و متعاقباً شالوده اساسی برای ارزیابی خطر و ریسک زمین لغزش می باشند. دیده و همه جانبه تصاویر سنجش از دور رادار آن را به ابزاری قدرتمند برای تهیه نقشه های پراکنش و ارزیابی خطر و ریسک زمین لغزش ها در فواصل زمانی مختلف تکرار شونده تبدیل نموده است. سنجنده های با گشودگی ترکیبی (SAR)، به منظور کاربردهای تداخل سنجی تفاضل، فرصت جدیدی برای تهیه نقشه و پایش و تغییر شکل های بطئی و کند و حتی سریع زمین در زیر زمین لغزش، به هنگام سازی نقشه های ثبتی پراکنش زمین لغزش، بازیابی سری های زمانی حرکات زمین لغزش و متعاقباً تهیه نقشه های خطر و ریسک فراهم آورده است. بنابراین امروزه روش نوین تداخل سنجی راداری نسبت به روش های کلاسیک مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. در این مقاله، کاربرد سنجش از دور راداری و دلیل های برتری آن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تاکئومتری ، تداخل سنجی راداری ، ترازیابی ، زمین لغزش ، GPS