شناسایی ریسک های رایانش ابری و ارائه مدل ساختاری تفسیری از روابط بین آنها

سازمان ها برای حفظ بقای خود همواره باید از مدرن ترین فناوری ها استفاده کنند. با پیشرفت سریع فناوری های پردازشی و ذخیره سازی و همچنین اینترنت، مدل محاسباتی جدیدی به نام رایانش ابری بروز کرده است. با وجود مزایا و فرصت های بسیار فناوری رایانش ابری، ریسک های متعددی وجود دارند که سازمان های دولتی باید قبل از مهاجرت به سمت محیط ابری آنها را بشناسند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و ارائه مدل از روابط بین ریسک های رایانش ابری در یکی از سازمان های دولتی استان گیلان با استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری است. ابتدا با مرور مبانی نظری، 10 ریسک در قالب دو دسته محسوس و نامحسوس بر اساس مطالعه یعقوبی و همکاران (1394) انتخاب شد. سپس پرسش نامه ای در اختیار خبرگان قرار گرفت و از آنها خواسته شد تا ریسک ها را به صورت دوبه دو با هم مقایسه کنند. برای تجزیه وتحلیل پرسش نامه های جمع آوری شده، از مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شد. این روش، ریسک ها را در قالب یک مدل 7 سطحی قرار داد. نتایج نشان داد ریسک های محرمانگی داده و حفاظت از داده به عنوان مهم ترین ریسک ها در به کارگیری رایانش ابری در سازمان موردمطالعه شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

ریسک ، رایانش ابری ، مدلسازی ساختاری تفسیری