نقش کارکنان نامرئی بر تنبلی سازمانی

در محیط های سازمانی و پر رقابت هزاره ی سوم، به جرات می توان گفت سرمایه انسانی عاملی است که بیش از هر عامل دیگری بر رشد و بقای سازمانی تاثیرگذار است. نیروی انسانی سهم عمده ای در توسعه جوامع دارد ومهم ترین زیرساخت هر سازمان است. انسان به عنوان عنصر اصلی مدیریت می تواند توسعه را به ارمغان بیاورد و یا به عنوان مانع بزرگ توسعه عمل کند. منابع انسانی ارزشمندترین منابع سازمان ها محسوب می شوند که با بکارگیری صحیح از آنان و دیگر اجزای سازمان می توان اهداف سازمانی را تحقق بخشید. این منابع دارای توانایی های بالقوه ای هستند که در محیط سازمانی به فعل تبدیل می شوند. منابع انسانی بیش از سایر عوامل در حفظ و گسترش سطح عملکرد و تکمیل ماموریت سازمان نقش دارد و بهبود کیفیت و بهره وری به عوامل انسانی درگیر در فرایند رشد و تحول سازمان بستگی دارد.(ساکی زاده، 1393) لذا هدف از این پژوهش بررسی نقش کارکنان نامرئی بر تنبلی سازمانی است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، جزء پژوهش های توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان اداره ثبت اسناد شهر ایلام می باشد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه را 128 نفر در نظر می گیریم. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کارکنان نامرئی و تنبلی سازمانی می باشد که در میان 128 نفر نمونه آماری توزیع شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss و تحت آزمون های آماری رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد: غفلت از کار بر تنبلی سازمانی تاثیر معناداری دارد. زیرکار درروی بر تنبلی سازمانی تاثیر معناداری دارد. طفره رفتن از کار بر تنبلی سازمانی تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

کارکنان نامرئی ، تنبلی سازمانی ، کارکنان ، اداره ثبت اسناد