بررسی رابطه بین توانمندی کارکنان و تعلق سازمانی در سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین توانمندی کارکنان و تعلق سازمانی و نقش شخصیت به عنوان متغییر تعدیل کننده دربینکارکنان ادارات آموزش و پرورش شهرستان اصفهان انجام گردید. روش تحقیق از نوع توصیفی–همبستگی است.جامعه آماریپژوهش کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش استان اصفهان در سال 94 ، متشکل از 1071 نفربود.روش نمونه گیری تصادفی وبا فرمول کوکران به تعداد 282 نفر رسید.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعلق سازمانی اسپریتزر و پرسش نامه کانونکنترل راتر و پرسش نامه محقق ساخته تعلق سازمانی بر اساس پرسش نامه های استاندارد گراس و منولا و لادهال و کنجر ومیبرو آلن و کالپییر، جی اس و شه و وی استفاده شد،که روایی صوری پرسش نامه ها از طریق تعدادی از پاسخگویان موردبررسی و تایید قرار گرفت وپرسش نامه تعلق سازمانی،در اختیار متخصصین موضوعی قرار گرفت و روایی محتوایی آن تاییدشد.پایایی پرسش نامه ها از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردید،که به ترتیب برای پرسش نامه توانمند سازی 0/836، پرسشنامه تعلق سازمانی 0/871 محاسبه شد.برای تحلیل داده ها از روش های آماری،آزمون همبستگی پیرسون،آزمون t تک نمونه ای، تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان دادند که توانمندی در سطح معنی داری 5% برتعلق سازمانی تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندی کارکنان ، تعلق سازمانی ، شخصیت ، آموزش و پرورش استان اصفهان