مدیریت دانش و شناسایی موانع تسهیم دانش در سازمان های آموزشی

مدیریت دانش، رسیدن به اهداف سازمان با استفاده بهینه از دانش و یا توانایی کارکنان یک سازمان در استفاده از سرمایه معنوی (تجربه، و دانش فردی نزد هرفرد) و دانش دسته جمعی به منظور دستیابی به اهداف خود از طریق فرایندی شامل تولید دانش، تسهیم دانش و استفاده از آن به کمک فناوری است. مدیریت دانش، راز موفقیت سازمان هاست. مدیریت دانش کوششی هماهنگ برای تصرف دانش حیاتی سازمان، به اشتراک گذاشتن دانش سازمانی و ایجاد راهکارهایی برای بهبود فرآیند تصمیم گیری و افزایش بهره وری و نوآوری در سازمان است. تسهیم دانش یکی از اساسی ترین گام ها در فعالیت های مدیریت دانش است. به منظور دستیابی به تسهیم موثر دانش باید موانع و عوامل بازدارنده تسهیم دانش را شناسایی نمود، چرا که شناسایی موانع و عوامل بازدارنده تسهیم دانش جهت ایجاد زمینه مناسب برای مدیریت دانش لازم و ضروری است. لذا در این مقاله ابتدا به بیان تاریخچه مدیریت دانش، تعاریفی از مدیریت دانش، و فواید آن و فرایند مدیریت دانش، مدل عمومی مدیریت دانش و پایه های ساختمان دانش پرداخته سپس تسهیم دانش که بعنوان ابزاری که از طریق آن دانش مبادله می گردد و تسهیم دانش در سازمان های آموزشی که محیطی مناسب برای انتقال و اشتراک گذاری دانش، تخصص، می باشند و مکانی است که در توسعه فرهنگ انتقال و شکوفایی استعدادها موثر می باشند و موانع، عوامل بازدارنده تسهیم دانش ارایه گردیده است. تا با شناسایی آنها بتوان نسبت به رفع موانع موجود اقدام نموده و زمینه پیاده سازی مطلوب مدیریت دانش را که موجب رشد، توسعه، و بقای مستمر سازمان ها در عرصه های رقابتی می گردد فراهم نمود. مقاله حاضر در صدد پاسخگویی به این سوالات است: که مدیریت دانش چه فوایدی برای سازمان دارد موانع تسهیم دانش در سازمان ها کدامند

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، موانع تسهیم دانش ، سازمان های آموزشی