بررسی تاثیر اندازه شرکت بر انتخاب پرتفوی بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این تحقیق به بررسی رابطه اندازه شرکت با انتخاب پرتفوی بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک در بورس اوراق بهادار تهرانپرداخته شده است. روش تحقیق، روش فرا ابتکاری الگوریتم ژنتیک میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکتهایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. حجم نمونه با توجه به محدودیت های در نظر گرفته شده (قبل از بازه زمانیپژوهش در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده باشند، اطلاعات مورد نیاز در خصوص این شرکت ها در دسترس باشد، نمادآنها در قلمرو زمانی پژوهش متوقف نشده باشد و جزء شرکتهای سرمایه گذاری و لیزینگ نباشند) در بازه زمانی 5 ساله از1386 تا 1390 تعداد 130 شرکت و به روش سرشماری انتخاب شدهاند، که از این تعداد، 38 شرکت در گروه شرکتهایکوچک و 51 شرکت در گروه شرکت های متوسط و 41 شرکت در گروه شرکت های بزرگ قرار گرفته اند. برای متغیر اندازه ازارزش بازار سرمایه شرکتها استفاده شده است. ابزار گرد آوری داده ها کتابخانه ایی بوده و با استفاده از اطلاعات موجود دربورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار متلب استفاده شده است همچنین برایبررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای تحقیق از آزمون جارگ- برا، استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اندازه شرکت با انتخاب پرتفوی بهینه رابطه معناداری وجود دارد و شرکتهای متوسط در مقایسه با شرکتهای کوچک و بزرگ برای سرمایه گذاریمطلوبیت بیشتری بدست میدهد. نتایج این پژوهش نشان داد که شرکتهای بزرگ بدترین گروه برای انتخاب پرتفوی بهینهمی باشند.

کلیدواژه ها:

اندازه شرکت ، پرتفوی بهینه ، الگوریتم ژنتیک