بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای مقابله ایدر بیماران با ضایعات نخاعی

هدف از پژوهش حاضر تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای مقابله ای در بیماران با ضایعات نخاعیبود. طرح پژوهش حاضر در قالب یک طرح مطالعه تک موردی به صورت خط پایه ای چندگانه انجام شد. جامعه آماری اینپژوهش شامل کلیه بیماران با ضایعات نخاعی در شهر همدان بودند که به بیمارستان شهید بهشتی این شهر مراجعهکرده اند که تعداد کل آنان 181 نفر در سال 1395 می باشند. نمونه آماری این پژوهش به روش نمونه گیری مبتنی بر هدفو براساس نمونه گیری در دسترس صورت گرفته است. محقق بیماران را در جریان پژوهش قرار داد و فرم رضایت آگاهانه رادر اختیار ایشان قرار داد. در صورت اعلام موافقت و امضای فرم مذکور، بیمار به عنوان نمونه پژوهش وارد درمان گردید.براساس ملاک های فوق و از این روش از میان 50 بیمار غربال شده، 5 بیمار مبتلا به ضایعات نخاعی که با ملاک هایپژوهش همخوانی داشتند و فرم رضایت نامه را امضاء نمودند، (4 مرد و 1 زن) انتخاب گردیدند و وارد فرایند درمان شدند.راهبردهای مقابله ای در پژوهش حاضر با پرسشنامه لازاروس و فولکمن (1991) مورد سنجش قرار گرفت. در این پژوهشدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد پروتکلی بود که طی 8 جلسه درمانی بر راهبردهای مقابله ای، اضطراب و افسردگی بیمارانبا ضایعات نخاعی اجرا شد. نتایج حاصل از تحلیل نموداری و ترسیمی و همچنین ضریب تغییر پایا و درصد بهبودی نشاندادند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای مقابله ای در بیماران با ضایعات نخاعی تأثیر داشت. به طوری کهدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش راهبردهای مقابله ای حمایت اجتماعی و ارزیابی مجدد مثبت و باعث کاهشراهبرد گریز اجتناب بیماران شد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، راهبردهای مقابله ای ، ضایعات نخاعی