بررسی تأثیر سعدی بر شعر معاصر

سعدی شیرازی از بزرگترین مشاهیر شعر و ادب فارسی است. مکتبی ای که برای سیراب نمودن روح تشنه اش در محافل گوناگونی زانو زده و تجربه اندوخته است و با نگاهی مسئول دریافت های خود را به روایت می نشیند. ابعاد شعر سعدی چنان گسترده است که حتی سویه های ناشناخته ی روان انسان را نیز شامل می شود. با این اوصاف سروده های سعدی از زمان پیدایش تاکنون از جهت مؤلفه های فکری، بلاغی، زبانی، رعایت اصل فصاحت و بلاغت، مخاطب محوری و نوع خاص رفتار و آوای شعری الگوی شاعران بزرگ فارس زبان در جهان بوده است. در شعر معاصر ایران، پژوهش های بایسته ای که تأثیر شعر سعدی را در تمام ابعاد بر سروده های شعرای معاصر بیان کند، صورت نگرفته است و آثار خلق شده، اثر پذیری شعر تمام سرایندگان معاصر را از شاهکارهای سعدی، از معبر نقد همه جانبه عبور نمی دهد. در این مقاله سعی بر آن است، با دریافت این کاستی ها، به برخی سؤالات از جمله برشمردن وجوه همسانی های شعر سعدی و شعرای معاصر، بررسی تأثیرات شعر سعدی بر شعرای معاصر از جهت شاخصه های زبانی، فکری و ادبی، طرح و تعریف دو اصطلاح رفتار و آوای شعری و کیفیت آن در شعر معاصر و سعدی، پاسخ داده شود، در نتیجه توفیق سعدی در این ابعاد اثبات می شود و درمی یابیم که سعدی با زبان گفتاری خود و تأثیر بر ناخودآگاه شاعران پس از خود شاعری سبک ساز است که سبک های گوناگونی را در شعر تمام ادوار تعبیه کرده است؛ بنابراین وی شاعری ماندگار است. نگارندگان به علت گستردگی حوزه ی پژوهش، از میان آثار سعدی گلستان را محور تحقیق و مقایسه با برخی از شعرای صاحب سبک معاصر از جمله سید علی صالحی، قیصر امین پور و فروغ فرخزاد قرار داده اند.

کلیدواژه ها:

شعر سعدی ، شعر معاصر ، آوای شعری ، رفتار شعری