بررسی مقامات و احوال در دوبیتی های باباطاهر

باباطاهر همدانی، شاعر بزرگ دوبیتی سرا و عارفمسلک اواسط قرن پنجم است که اشعارش علاوه بر سادگی و روانی، مبین انزوا و عزلت درویشانه، شوق وصال و جذبه های عشق حقیقی است. بی تردید از زمره عرفا و اولیایی است که، نقش موثری در سیر تکامل عرفان و تصوف اسلامی داشته است. توجه باباطاهر به مقامات و احوال، یعنی عنایات اکتسابی و موهبتی از جانب حق، موید ترقی و تعالی وی در طریق عرفان می باشد. مقامات و احوال در دوبیتی های باباطاهر، گاه به صورت صریح و گاه به صورت غیر صریح بیان شده است. مقاله حاضر به روش توصیفی به بررسی مقامات و احوال در اشعار باباطاهر پرداخته است.

کلیدواژه ها:

عرفان ، مقامات ، احوال ، باباطاهر