تحلیل روابط آمریکاوچین درچارچوب تئوری اتحادها

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پایان جنگ سرد نظام دوقطبی درجهان فرو ریخت و روابط بین الملل دچار تغییر ودگرگونی گدید. به دنبال فروپاشی نظام دوقطبی، قدرتهای جدیدی در مناطق مختلف جهان سر بر آوردند که می توانستند درمناطق خود حضور و نفوذ آمریکا را به چالش بکشند. یکی از این مناطق شرق آسیا بود که چین بعد از فروپاشی نظام دوقطبی، در این منطقه رشد بالایی داشته است. از آنجا که آمریکا برای ایجاد هژمونی درجهان تلاش می کند و درصدد است جلوی هرقدرت چالش بر انگیزرا بگیرد، حضور خود را در مناطق مختلف جهان به ویژه در منطقه شرق آسیا که یکی از ازارکان اصلیاقتصادجهان است حفظ و پررنگ تر کند. به دنبال رشد اقتصادی چین، آمریکاوادار به پی ریزی استراتژی هایی چون پیمان های دوجانبه امنیتی- سیاسی با کشورهای قدرتمند منطقه ای در آسیا شده است. با عنایت به توانایی و ظرفیت های بسیار بالای چین به منظور دست یابی به قدرت بزرگ و همچنین امکان انتقال حوزه اقتصادی به حوزه نظامی، نگرانی ایالات متحده را نسبت به چالش کشیدن هژمونی اشتوسط چین در عرصه روابط بین الملل بر انگیخته است. سوالی که در این مقاله مطرح می شود این است که رویکرد آمریکا در قبال چین در منطقه ی آسیا –پاسفیک چگونه خواهد بود؟ فرضیه ارائه شده این است که سیاست خارجی آمریکا بیانگراین است که برای مهار چین و حفظ هژمونی منطقه ای خود مبادرت به پیمان های دوجانبه با قدرتهای منطقه ی وجلوگیری ازافزایش قدرت چین در منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

شرق آسیا ، آمریکا ، چین ، تئوری اتحادها