رابطه بین کیفیت خواب با رضایت زناشویی در بین دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی بهشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت خواب با رضایت زناشویی در بین دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی بهشهر انجام پذیرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی واز نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه علمی کاربردی بهشهر تشکیلمی دهند ، که با توجه به جدول کرجسی مورگان تعداد 111 نفر ) 85 زن و 85 مرد ( به عنوان حجم نمونه ، و به جهت عدم دسترسی به آمار دقیق دانشجویان متأهل هر دانشکده به تفکیک، از روش گزینش غیرتصادفی انتخاب گردیدند . جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسش نامه کیفیت خوابپترزبورگ استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی )از میانگین و انحراف معیار( و آماراستنباطی )ازآزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون ،آزمون - t دو گروه مستقل ورگرسیون چندگانه( استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد : بین کبفبت خواب و رضایت زناشوئی رابطه معنادار و منفی وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین کیفیت خواب در زنان و مردان دانشجو تفاوت معناداری وجود ندارد. بین رضایت زناشویی در زنان و مردان دانشجو نیز تفاوت معناداری یافت نشد . در بین مولفه هایکیفیت خواب نیز هرچه استفاده از داروی خواب آور و نرخ کارایی خواب عادی افزایش یابد، رضایت زناشویی کاهش مییابد و بدکاری روزانه هر چه افزایش یابد رضایت زناشویی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، رضایت زناشویی ، دانشجویان