بررسی تأثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش در دانشگاه گلستان

با توجه به تغییرات سریع و افزایش شدت رقابت میان سازمان ها و به دلیل نیاز سازمان ها به سازگاری خود با تغییرات و نیازهای محیطی، مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی در سطح سازمان اهمیت و ضرورت قابل توجهی یافته است. پرداختن به مدیریت دانش بدون ساختار مناسب و حمایتی امکان پذیر نیست. سازمان ها باید ساختارهایی را بپذیرند که در آن ها اجاز دهد تا حد امکان دانش بیشتری را خلق و انتقال دهند. در کنار این موضوع، سرمایه اجتماعی نیز به عنوان یکی از مزیت های اصلی برای حیات سازمانها محسوب می شود. سرمایه اجتماعی می تواند بستر مناسبی را برای بهره بردار نیروی انسانی در سازمان فراهم کند تا منابع انسانی با مشارکت بیشتر، اعتماد متقابل و افزایش دانش حرفه ای خود، قادر به انجام تعهدات خود در برابر سازمان باشند. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین مدیریت دانش با سرمایه اجتماعی در دانشگاه گلستان می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نظر ماهیت مسئله و نوع هدف، علمی کاربردی و از نظر شیوه و روش تحقیق، توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه گلستان به تعداد 420 نفر بوده که از این تعداد 221 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه ساختار سازمانی ( استیفن پی رابینز ) و سرمایه اجتماعی ( پاتنام ) استفاده شده و پایایی پرسشنامه ها با ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار استنباطی از آزمون نرمالیته، آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان می دهد بین ابعاد مدیریت دانش شامل فرهنگ، فن آوری، فرآیند عمل و سیاستهای مدیریت دانش با سرمایه اجتماعی، رابطه مثبت و معناداری برقرار می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سرمایه اجتماعی ، فرهنگ ، فرآیند عمل ، سیاست ، فن آوری