رابطه بین تغییر اظهارنظر حسابرس و زمان بندی افشاء در شرکتهای غیرمالی پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

زمان اعلام گزارش سالیانه، تصمیمی مرتبط با افشا است که میبایست توسط مدیریت اتخاذ شود. یکی از مهمترین عوامل کیفی زمان بندی افشا در صورتهای مالی، به موقع بودن )عدم تاخیر( اطلاعات مندرج در آنهاست. درک عواملموثر بر بهبود زمان بندی افشا اطلاعات و معرفی آنها به مدیران میتواند نقش مهمی در کاهش زمان تاخیر و متعاقب آن به هنگام بودن این گزارشها داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نوع اظهار نظر حسابرس و تغییر اظهار نظر حسابرس و زمان بندی افشا اطلاعات در 102 شرکت از شرکتهای غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طیسالهای 1389 تا 1393 است. در این پژوهش، زمان بندی افشا اطلاعات، به معنای تاخیری است که پس از اتمام سال مالی در انتشار اطلاعات رخ میدهد. برای آزمون فرضیههای تحقیق از رگرسیون حداقل مربعات معمولی مبتنی بر دادههایپانل استفاده شده است. متغیر های مورد بررسی شامل متغیر های مستقل نوع اظهار نظر حسابرس و تغییر نوع اظهار نظر حسابرس و متغیر وابسته زمان بندی افشاء همچنین متغیر های کنترلی اندازه صاحبکار، تغییر حسابرس و مالکیت حقوقی میباشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین متغیرهای مستقل نوع اظهار نظر حسابرس و تغییر نوع اظهار نظرحسابرس و همچنین متغیر های کنترلی تغییر حسابرس و مالکیت حقوقی بر تاخیر زمان افشای اطلاعات مالی، در سطح اطمینان 95 درصد بلحاظ آماری تاثیر منفی و معناداری وجود دارد. در این تحقیق شواهدی مبنی بر تاثیر اندازه شرکت بر زمان بندی افشاء اطلاعات بدست نیامد.