بررسی نقش آموزش در توسعه نوآوری راهبردی

نتایج مطالعات راهبردی بر روی سازمانهای موفق و متحول شده حاکی از آن است که این قبیل سازمانها بر روی نوآوریها به ویژه نوآوری راهبردی سرمایهگذاری کردهاند. نوآوری راهبردی به مفهوم رقابت در صنعت موجود بهروشی کاملا متفاوت است و یا به عبارت سادهتر انجام فعالیتهای مشابه به روشی متفاوت از رقبا است که ارزشهای مشتری را مجدداً تعریف و یا ارتقا میبخشد. با از بین رفتن مرز جغرافیایی بازارها، افزایش سرعت و سطح کیفی رقابتو تغییر انتظار مصرفکنندگان و سرمایه گذاران، نوآوری راهبردی سلاحی ضروری برای رشد و حیات سازمانها خواهد بود. از طرف دیگر یکی از عواملی که می تواند در ارتقای بهره وری نقش مهمی را ایفا کند آموزش است. که می تواند منشا تکنیکهای نو باشد. تکنیکهای نو و طرح های جدید ارتقای بهرهوری حاصل از نوآوری راهبردی، نمی تواندبدون داشتن افراد آموزش دیده در تمام سطوح اقتصادی جامعه، به طور موثر ایجاد و به کارگرفته شود. در این پژوهش، نوآوری راهبردی به عنوان یکی از ضروریترین و حیاتیترین راههای سازمانها برای به دست آوردن مزیترقابتی پایدار و بقا در نظر گرفته شده است. در پژوهش حاضر آموزش به عنوان متغیر مستقل و نوآوری راهبردی نیز به عنوان متغیر وابسته مورد مطالعه قرار گرفت. به همین منظور یافتههای کتابخانهای با استفاده از روش متاآنالیز تحلیل و در نهایت پیشنهاداتی برای افزایش نوآوری راهبردی از طریق آموزش به افراد سازمانها داده شد

کلیدواژه ها:

آموزش ، نوآوری راهبردی ، ارزش ارائه شده ، مزیت رقابتی