تحلیل مقایسه ای قدرت تبیین بازده سهام بین نسبت دفتری وارزش سهام با اندازه شرکت با استفاده از روش HML و SMB

در اقتصاد رو به رشد حال حاضر مدیران سرمایه گذار و مدیران پرتفوی، همواره به دنبال گزینه های مناسب سرمایه گذاری هستند تا بتوانند هم سود مورد نظر را کسب کنند و هم در بلند مدت ثروت خود را افزایش دهند. بی گمان بحث قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یکی از مهمترین و در عین حال جذابترین موضوعات رشته مالی در دهه های گذشته بوده است. دراین تحقیق عوامل نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و اندازه شرکت به صورت جداگانه به عنوان متغییرهای مستقل برای پیش بینی بازده آتی سهام مورد آزمون قرار گرفته اند. در واقع هدف این تحقیق آزمون عوامل ریسک معرفی شده از روش HMB وSML در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 الی 1394 می باشد. از این رو با استفاده از ادبیات، مفاهیم پایهای استخراج و مبنای طراحی فرضیهها و آزمونهای آماری قرار گرفت.پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به متغیرهای مستقل و وابسته و تشکیل پرتفوی بر اساس اندازه و نسبت ارزش دفتریبه ارزش بازار و به کمک تجزیه و تحلیل رگرسیون و همبستگی، فرضیات تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. سپس معنی دار بودن الگوها نیز با استفاده از آزمون آماری F ، آزمون T ، ضریب تعیین، ضریب همبستگی و آزمون دوربین واتسون ، و – بررسی مفروضات رگرسیون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان میدهد که نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، نسبت به متغیر اندازه شرکت قدرت تبیین بالاتری را برای پیش بینی بازده واقعی سهام داشت.

کلیدواژه ها:

اندازه شرکت ، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار ، بازده سهام ، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران ، روش SMB ، روش HML