دورکاری و شیوه های مدیریت منابع انسانی با نگاهی به مبانی قانونی

فناوری اطلاعات و ارتباطات به سرعت جهان را دربرگرفته و بر بسیاری از ابعاد زندگی بشر، از جمله روش های انجام کار،اثر گذاشته است. یکی از رهاوردهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، انجام برخی امور بدون محدودیت جغرافیایی و دور از محل کار)دورکاری( است. در این شیوه کار، به مدد امکانات شبکه ای اینترنتی و مخابراتی، فرد دورکار می تواند درمحلی به غیر از دفتر کار خود و با استفاده از رایانه کارش را انجام دهد و نتیجه کار را به صورت الکترونیکی به محل کار خود منتقل نماید .این شیوه کار به نوعی، استفاده از فناوری اطلاعات و رایانه برای انجام کار، به جای رفتن به محل کار یادفتر مرکزی است. دورکاری از جمله روش های نوین انجام کار است که مزایا و فواید گوناگونی در سطح فردی، سازمانی، و اجتماعی دارد که باعث پیشرفت و توسعه آن در سطح جهان شده است .از طرفی، دورکاری مانند هر شیوه کار دیگریمشکلات و معایبی نیز به دنبال دارد که می تواند هر سه گروه افراد دورکار، سازمان های مجری دورکاری، و نیز جامعه را دربرگیرد .گاهی این مشکلات و معایب حاصل از دورکاری به حدی تاثیرگذار است که می تواند روند این شیوه کار را متوقف و اجرای آن را با شکست مواجه کند.

کلیدواژه ها:

دورکاری ، دولت الکترونیک ، شیوه های دورکاری ، آیین نامه دورکاری ، قانون مدیریت خدمات کشوری