ارایه مدل سنجش تاثیر یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی بر نوآوری در صنعت بانکداری ایران

هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل سنجش تاثیر یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی بر نوآوری در صنعت بانکداری ایران است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است که بصورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران، روسا و معاونین اداری و کارشناسان و کارکنان ستادی بانکهای خصوصی در استان تهران میباشد. طبق جدول مورگان 126 نفر بعنوان نمونه در نظر گرفته میشود که در نهایت 126 پرسشنامه درست تحویل گرفته و به شیوهنمونهگیری تصادفی- طبقاتی مورد آنالیز قرار داده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته می-باشد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی پرسشنامهی محقق ساخته، به تایید 30 تن از اساتید صاحب نظر و اهل فن، اساتید راهنما و مشاور رسید و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ (93=%Į (بدست آمد که بیانگر پایایی خوب این پرسشنامه است. در پژوهش حاضر، از آمار توصیفی (فراوانی، انحراف معیار و میانگین) و آمار استنباطی از (آزمون بارتلت، تحلیل عامل تاییدی و مدلیابی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارAmos مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به نتایج کلی یافته های تحقیق، بین تمامی مولفههای یادگیری سازمانی و نوآوری و عملکرد سازمانی صنعت بانکداری ایرانارتباط مثبتی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، نوآوری ، عملکرد سازمانی ، صنعت بانکداری ، تغییرات رفتاری و شناختی ، فرهنگ یادگیری سازمانی ، فرهنگ نوآورانه