بررسی رابطه بین قراردادهای روانشناختی و مدیریت استراتژیک منابع انسانی (مطالعه موردی: شرکت بهره برداری قطار شهری مشهد)

امروزه سازمان ها از استخدام های مادام العمر نیروی انسانی پرهیز کرده و به سوی به کارگیری های موردی برای مدتحداکثر یکساله روی آوردهاند. این امر امنیت شغلی کارکنان را کاهش داده و باعث کاهش انگیزه در بین آنها می شود.سازمان ها خواستار افزایش تولید کالا و خدمات از طریق افزایش فشار کاری برای کارکنان میباشند ولی قراردادهایکاریشان را با زمان کوتاه منعقد می نمایند. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط قراردادهای روانشناختی و مدیریتاستراتژیک منابع انسانی میباشد. این تحقیق، قراردادهای روانشناختی که قول و قرارهای میان کارکنان و سازمانشانمی باشد را بررسی و تعریف کرده است. در پژوهش حاضر از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی استفاده شده که از نوعمیدانی و کاربردی میباشد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیلداده ها و اطلاعات از نرم افزار SPSS استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه مدیران و کارکنان شرکت بهرهبرداری قطار شهری مشهد مقدس که تعداد کل آنها حدود 395 نفر می باشد تشکیل می دهند و بر اساس فرمول کوکرانحجم نمونه 195 نفر تعیین شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که بین متغیر انسجام عمودی و متغیرهای اعتماد بهمدیران، امنیت شغلی و زمینه بروز شایستگی ها رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحقیق نشان داد که بین قراردادهایروانشناختی و متغیرهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی، انسجام افقی، کیفیت نیروی کار رابطه معنی داری وجود دارد.همچنین بین قراردادهای روانشناختی و متغیرهای انسجام عمودی، تعهد کارکنان و انعطاف پذیری نیرو کار رابطه معنیداری وجود ندارد. در این تحقیق بررسیها حاکی از آن است که از منظر مدیران شرکت بهره برداری قطار شهری مشهدبین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و اعتماد به مدیران، امنیت شغلی و زمینه بروز شایستگی ها رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

قرارداد روانشناختی ، تعهد سازمانی ، مدیریت استراتژیک منابع انسانی ، شرکت بهره برداری قطار شهری مشهد