بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری منابع انسانی با رویکرد بر مدل والتون

کیفیت زندگی کاری رهیافتی است که با توجه ویژه به بهبود شرایط کلی محیط کار در محیط سازمان اتخاذ سیاست ها و رویه هائی را توجیه می کند که موجب گردد کار به گونه ای طراحی و بوجود آورده شود که از یکنواختی آن کاسته و به تنوع و محرک بودن آن برای کارمند افزوده گردد. این تحقیق به بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری منابع انسانی می پردازد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1998) و پرسشنامه استاندارد بهره وری نیروی انسانی است جامعه آماری این مطالعه کارکنان یکی از شرکت های تولیدی به تعداد 104 نفر می باشد، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با بهره گیری از فرمول کوکران، 82 نفر از کل جامعه به عنوان نمونه آماری و به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید. آلفای کرانباخ برای پرسشنامه ها به ترتیب 0,92 و 0,94 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی شامل (متغیرهای جنسیت ،وضعیت تأهل،تحصیلات) و آمار استنباطی شامل (ضریب همبستگی) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری منابع انسانی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، بهره وری ، نیروی انسانی