شناسائی عوامل موثر بر توانمندسازی منابع انسانیو بررسی نقش آنها در بهره وری کارکنان شرکت های نفتی استان خوزستان

از دغدغه های مهم بنگاههای اقتصادی موفق جهان، گردآوری سرمایه انسانی فرهیخته و خردورزی است که قادر به ایجاد تحول در سازمانی که به آن تعلق دارند، می باشد. استفاده از تواناییهای بالقوه منابع انسانی و بهره وردی فردی برای هر سازمانی مزیتی بزرگ به شمار می رود. در بهره وری فردی، سازمان از مجموعه استعدادها و تواناییهای بالقوه فرد به منظور پیشرفت سازمان استفاده می کند و با بالفعل درآوردن نیروهای بالقوه و استعدادهای شگرف در جهت سازندگی موجب پیشرفت فرد و همسویی با سازمان خواهد شد. بنابراین لازمه دستیابی به هدف های سازمان، مدیریت موثر این منابع با ارزش است. هدف این پژوهش سنجش میزان رابطه مولفه های توانمندسازی کارکنان شامل (توانمندسازی، ارتباطات سازمانی، مشوق های سازمانی، جریان اطلاعات و دانش مهارت ها) با نگرش آنان نسبت به افزایش بهره وری است که به منظور شناسایی میزان قابلیت آنها برای کاربرد توانمندسازی کارکنان مورد بررسی قرار گرفته است و شش سوال پژوهشی نیز بر مبنای آنها مطرح گردیده اند. برای جمع آوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه یک پرسشنامه سنجش ابعاد مختلف توانمندسازی مقیمی (1390) و یک پرسشنامه نگرش کارکنان نسبت به ا فزایش بهره وری مقیمی (1390) استفاده شده است که در بین 200 نمونه از کارکنان شاغل در شرکت های نفتی استان خوزستان توزیع و جمع آوری گردید. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های همبستگی، رگرسیون و معادلات ساختاری نشان داد روابط معنی داری بین مولفه های توانمندسازی با هم و بین این مولفه ها و نگرش کارکنان نسبت به افزایش بهره وری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، ارتباطات سازمانی ، مشوق های سازمانی ، منابع انسانی و بهره وری