تاثیرات مدیریت بر رضایت شغلی

کار یکی از ابعاد مهم زندگی افراد است. کار افراد در ازای جبران خدمات پولی از جمله دستمزد یا سایر مزایا صورت میگیرد و یا در ازای دریافت پاداش های غیرپولی از جمله تحقق نیازهای روانشناختی انجام میشود. بسیاری معتقدند که کار در مرکز زندگی افراد قراردارد به گونه ای که در مهمترین ادراک ماهیت طبیعت انسان، همه چیز به کار و مسائل کاری مربوط است. امروزه موضوع سلامت روانی و جسمی کارکنان به یک نگرانی بزرگ برای سازمان هایی که بهره وری آنان متاثر از زندگی شخصی و کاری کارکنان است مبدل شده است. نیروی انسانی یک سازمان منبع کلیدی برای کسب مزیت رقابتی پایدار و یکی از عوامل اصلی موفقیت سازمانها محسوب میشود. از اینرو مدیریت اثربخش منابع انسانی، به یکی از مهمترین مسائل پیش روی سازمانها برای نیل به اهداف سازمانی تبدیلشدهاست. به همین دلیل سازمانهای سالم، سازمانهایی هستند که به همان اندازه که به تولید و بهره وری اهمیت میدهند به سلامت روانی و جسمی کارکنان نیز توجه دارند. امروزه در بسیاری از سازمانها اعم از خصوصی و دولتی، نوعی کاهش رضایت شغلی و به تبع آن افزایش میزان غیبت از کار و گسترش بیگانگی از کار و فقدان احساس مسوولیت پذیری کارکنان مشاهده میشود. با توجه به تحقیق سازمان ها می بایستی نسبت به تقویت مولفه های استراتژیک در مدیران اقدامات مقتضی به عمل آورند. به علاوه مدیران با مدیریت و توانمندسازی منابع انسانی موجب افزایش رضایتمندی کارکنان و رشد و توسعه سازمان میشوند.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، مدیریت ، نوآوری ، نشاط ، انگیزه.