مدل ساختار علیت تأثیر همکاری استراتژیک بر عملکرد زنجیره تامین (مطالعه موردی : سازمان صنایع هوایی)

یکی از استراتژی های همکاری بینسازمانی، همکاری استراتژیک می باشد. همکاری استراتژیک یک توافقنامه همکاری بین دوسازمان و یا تعدادی بیشتر است که میخواهند از این راه موقعیت رقابتی و عملکرد خود را از طریق منابع مشترک بهبوددهند. یکی از صنایع مرسوم در دنیا که همکاری بین سازمان ها در آن متداول است، صنعت هوایی و دفاعی میباشد. اینپژوهش به بررسی همکاری استراتژیک یکی از سازمان های بزرگ ایران پرداخته و تأثیر این همکاری بر عملکرد آن سنجیدهشده است. جامعه آماری این تحقیق برای تدوین پرسشنامه و جمع اوری داده ها، خبرگان مطلع موضوع از دانشگاه و صنعت،مدیران، رؤسا، مسئولان و کارشناسان مسئول بخش مطالعات استراتژیک یکی از شرکتهای هوایی کشور که تجربه همکاری باشرکتهای دیگر را داشته است می باشد. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 64 نفر به عنوانحجم نمونه در نظر گرفته شدند. پس از تدوین پرسشنامه، توزیع و جمع آوری پرسشنامه های تکمیل شده، بررسی داده ها وآزمودن فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) و به کمکنرم افزارهای AMOS 20 و Smart PLS 2 انجام شده است. پس از بررسی ضرایب معناداری و شاخص های برازش مدل،فرضیه های طرح شده پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش، تأثیر معنادار و مستقیم همکاریاستراتژیک بر عملکرد زنجیره تأمین در سازمان مورد مطالعه را تأیید ساخته است. همچنین نقش میانجی دو متغیر سرمایهاجتماعی و گرایش کارآفرینانه در رابطه میان دو سازهی اصلی پژوهش نیز تأیید گشت.

کلیدواژه ها:

همکاری استراتژیک ، عملکرد زنجیره تأمین ، سرمایه اجتماعی ، گرایش کارآفرینانه