تخصیص بهینه بودجه عمرانی در بیمارستان های دولتی درحال احداث

هدف اصلی این پژوهش ارائه الگویی مناسب و علمی جهت تخصیص اعتبارات عمرانی می باشد. یکی از مناسب ترینالگوها جهت تخصیص اعتبارات، توجه به میزان کارایی هر مرکز (نمونه مورد مطالعه) است. بدین ترتیب با توجه بهشاخص هایی یکسان، می توان کارایی نمونه های مورد مطالعه را با بهره گیری از تحلیل پوششی داده ها بررسی کرد ونهایتا با تعیین کارایی هر مرکز و رتبهبندی آنها میزان مناسب جذب بودجه را بدست آورد. پژوهش حاضر بهبررسی رابطه میان شاخص های نظام سلامت در حوزه درمان بیمارستانی و محاسبه کارایی هر مرکز می پردازد وبه دنبال ارائه ی الگویی جهت تخصیص بودجه عمرانی با توجه به میزان کارایی هر مرکز می باشد. جامعه مورد مطالعهپروژه های بیمارستانی درحال احداث در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی می باشد که شامل 17 پروژهمی شود. به منظور محدود نمودن قلمرو پژوهش و کنترل متغیرهای اضافی، با بهره گیری از فرمول کوکران داده هایمربوط به 16 شهر از کل جامعه هدف گردآوری شده است. نتایج حاصل از مدل نشان میدهد که وجود مرکزدرمانی پشتیبان و نسبت تخت دایر به جمعیت تاثیر بسزایی در افزایش کارایی هر مرکز دارد. چه بسا که عدم وجودمرکز درمانی پشتیبان موجب تاخیر در ارائه خدمات درمانی اورژانسی می گردد که می تواند تاثیرات جبران ناپذیریبر بنیان خانواده ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بودجه عمرانی ، کارایی ، نظام سلامت ، تحلیل پوششی داده ها