تحلیلی بر مدل های ارزیابی آسیب پذیری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی

به دلیل شدت یافتن روند گسترش شهرها و تمرکز جمعیت و سرمایه در آنها، اهمیت خطر زلزله در کشور ما بیشتر شده است. شناسایی میزان آسیب پذیری اجرا و عناصر شهری با استفاده از مدل ها و روش های موجود اولین گام در زمینه تبیین روش های کاهش آسیب پذیری شهرها است. به عبارت دیگر تبیین مدل و الگوریتیم که به وسیله آن بتوان به تحلیل و ارزیابی آسیب پذیری شهر در برابر زلزله پرداخت، دارای اهمیت و فواید زیادی است، که علاوه بر این که سبب پیش بینی خسارات و تلفات انسانی می شود، موجب می شود که: اقدامات لازم برای کاهش آسیب پذیری در برابر زلزله صورت گیرد که دارای اهمیت زیادی برای واکنش های اضطراری و مدیریت برنامه ریزی بحران است. هدف اصلی در این تحقیق، تعیین چارچوبی از تکنیک های مورد استفاده در ارزیابی آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله می باشد. در این مطالعه، مزایا، معایب، ویژگی ها و کاربرد روش های ارزیابی آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله بررسی و سپس بر اساس پزوهش های کتابخانه ای، معیارهایی کلی جهت مقایسه روش ها درنظر گرفته شدند و نهایتاً روش های مذکور بر اساس معیارها و با توجه به نتایج حاصله بررسی شدند. نتایج مطالعه حاکی از آن است که روش hazus از کارایی و قابلیت بیشتری در ارزیابی آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تکنیک های ارزیابی آسیب پذیری ، HAZUS ، مخاطرات طبیعی ، زلزله