اصول حاکم بر طراحی کوشک های ایرانی در مناطق گرمسیر؛ نمونه موردی کوشک نورآباد ایذه

کوشک مهم ترین عنصر معماری در باغ های ایرانی و نشان دهنده نهایت ذوق و هنر در ترکیب باغ و بناست. معمولا این بناها را در فضای میانی باغ و در محل تلاقی دو محور طولی و عرضی به گونه ای می ساختند که از چهار طرف دیده شده و تاثیر ترکیب هندسی چهارباغ ایرانی را دوچندان کند. اگرچه به لحاظ شکل و دسته بندی ساختاری، گونه های متفاوتی از این فضاها در ترکیب باغ های ایران دیده می شود. نوشتارحاضر در ابتدا اشاره به بررسی تاریخچه کوشک ها، هندسه کوشک ها، هندسه حاکم بر باغ سازی ایرانی، و تاریخچه شهر ایذه می پردازد. پس از آن به شناخت کوشک به عنوان یکی از عناصر باغ سازی ایرانی پرداخته است. نمونه ی مورد نظر کوشک نورآباد است، موقعیت این مکان در جنوب غربی شهر ایذه در محله نور آباد است. این مقاله با روش تحقیق توصیفی تحلیلی در نظر دارد با نگاهی به الگوهای کوشک سازی ایرانی مشخص کند که آیا کوشک موسوم به کوشک نورآباد قابلیت پذیرش یک مسکن اصیل ایرانی را دارد یا خیر. امید است مطالب جمع آوری شده در این مقاله بتواند کمک شایانی به شناخت شیوه های کوشک سازی به عنوان نموته ای از مسکن ییلاقی کرده باشد.

کلیدواژه ها:

کوشک ، باغ ایرانی ، مسکن ، ایذه ، نورآباد