مقایسه کارایی کود بیولوژیک نیتروکسین و کود شیمیایی اوره بر تجمع ماده خشک، ارتفاع و درصد روغن ارقام مختلف سویا

یکی از مهم‎ترین راهبرد تغذیه تلفیقی گیاه برای مدیریت پایدار بوم سازه‎های کشاورزی کاربردکود‎های زیستی به ویژه باکتری‎های همیار تثبیت‎کننده نیتروژن به صورت تلفیق با کود‎های شیمیایی، و افزایش تولید آنها در نظام‎های کشاورزی پایدار است. ازتوباکتر و آزوسپریلیوم از جمله باکتری‎های محرک رشد گیاه هستند که اثرات مثبت ناشی از تلقیح با آنها بر رشد گیاهان مختلف گزارش شده است. به منظور بررسی تاثیر کود بیولوژیک نیتروکسین و کود اوره بر تجمع ماده خشک، ارتفاع و درصد روغن ارقام مختلف سویا، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی ساری اجرا شد. فاکتور اصلی مشتمل بر سه سطح واریته (032، Bp، Jk) و فاکتور‎های فرعی شامل اوره در دو سطح (استفاده از آن در خاک و عدم استفاده) و کود بیولوژیک نیتروکسین در دو سطح( استفاده و عدم استفاده) بودند. نتایح نشان داد که اثر رقم در ارتفاع بوته معنی‎دار و تاثیر رقم، کوداوره و نیتروکسین در صفت روغن معنی‎دار شد. اثر متقابل تیمار ترکیبی رقم در اوره بر وزن خشک ساقه و برگ معنی‎دار شد. همجنین در وزن خشک ساقه ترکیب تیماری اوره و نیتروکسین معنی‎دار شد.

کلیدواژه ها:

روغن ، سویا ، نیتروژن ، نیتروکسین