آسیب شناسی استفاده از منابع طبیعی به شیوه متداول با تاکید بر مرتع (مطالعه موردی منطقه چهل چشمه دیواندره)

استفاده بی رویه از منابع طبیعی یکی از مهم ترین علل تخریب منابع طبیعی و نابودی تنوع زیستی می باشد. لذا بهره برداری مطلوب از منابع طبیعی می تواندضامن ماندگاری و توسعه پایدار باشد و بهره برداری نادرست می تواند به نابودی منابع طبیعی منجر شود. هدف کلی این پژوهش آسیب شناسی استفاده از منابع طبیعی به شیوه متداول با تاکید بر مرتع بود. این پژوهش از نوع کاربردی، روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن شامل 320 نفر از سرپرستان خانوار سه روستای منطقه چهل چشمه شهرستان دیواندره واقع در استان کردستان می باشد.این پژوهش در فرودین ماه90انجام شد.روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد160 نفر تعیین گردید.ابزار پژوهش پرسشنامه بوده است که روایی تایید گردید و پایایی آن با استفاده از آلفا ی کرونباخ 76/0 تایید شد. در رگرسیون چندگانه توأم، 7 متغیر وارد رگرسیون شدند که حدود 18 در صد از واریانس متغیروابسته را تبیین کردند. همبستگی بین متغیرهای مستقل و وابسته نشان داد که ،سه متغیرپیامدهای تخریب منابع طبیعی، آشنایی با پیامدهای تخریب منابع طبیعی و سطح تحصیلات رابطه معناداری را بامتغیر وابسته نشان دادند. همچنین از اولویت بندی پیامدهای تخریب منابع طبیعی،از بین رفتن گیاهان دارویی و خوراکی در بالاترین اولویت قرارگرفته و از بین رفتن سفره های آب زیر زمینی در پایین ترین اولویت قرارگرفت . نتایج اولویت بندی پیامدهای عامل های از بین رفتن مرتع هم نشان داد که رعایت نکردن فصل چرادر بالاترین اولویت قرارگرفته و ایجاد جاده در پایین ترین اولویت قراردارد

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، مرتع ، منطقه چهل چشمه ، منابع طبیعی ، شهرستان دیوان دره