تاثیر کاربرد کیتوزان بر القاء مقاومت در نخود علیه عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی در استان کردستان

مطابق گزارشات، قارچ عامل پژمردگی فوزاریومی (Fusarium oxysporum f. sp. ciceri) از عوامل کاهنده عملکرد نخود است. از آنجا که مبارزه شیمیایی علیه این قارچ چندان موثر نیست ، کاربرد موادی با قابلیت تحریک مکانیسم های دفاعی گیاهان که خطرات زیست محیطی نداشته باشند، مطلوب بنظر می رسد. بر همین اساس امکان القاء مقاومت میزبانی در نخود علیه این بیماری با محلول های 0 ، 200 و 400 پی پی ام کیتوزان به صورت اسپری برگی و آبیاری خاک مورد بررسی قرار گرفت.آزمایش در سال 1389دراتاقک رشد گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. غلظت 400 پی پی ام کیتوزان باعث کنترل پژمردگی فوزاریومی نخود گردید. فعالیت آنزیم های کیتیناز و β-1و4گلوکاناز و مقدار ترکیبات فنولی کل موجود در برگ های نخود تیمار شده با کیتوزان در چهار زمان مختلف 0، 48، 96، 168 ساعت پس از تلقیح بررسی شد. بیشترین میزان این شاخص ها در تیمار 400 پی پی ام کیتوزان و در 168 ساعت پس از تلقیح مشاهده شد. طبق نتایج کاربرد کیتوزان می تواند نقش مهمی در افزایش مقاومت نخود در برابر پژمردگی فوزاریومی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

کیتیناز ، β-1و4گلوکاناز ، مقدار ترکیبات فنولی کل ، نخود