بررسی روش ساخت و ساز گرایی در آموزش ریاضی

یادگیری درس ریاضی از معضلات دانش آموزان است و روش های یاددهی آن یکی از مسایلی است که هر معلم ریاضی با آن مواجه میشود. همچنین باتوجه به پیشرفت علم، این سوال پیش می آید که چگونه می توان از میان انبوه اطلاعات و دانش تولید شده مناسب ترین و مورد نیازترین محتوا را انتخاب نموده و آموزش داد و یادگیرندگان بهترین بهره را از آن ببرند دانش آموزان امروزی باید بتوانند نیازهای خود را تشخیص دهند، اطلاعات درست را برای هدفشان انتخاب کنند و بین معلومات و جهان واقعی ارتباط برقرار کنند.نظام های آموزشی جهان برای برطرف کردن معضلات موجود، به دنبال اصلاح روشهای پیشین خود هستند. در میان راه حل های موجود، ساخت و سازگرایی که برخاسته از نهضت فلسفی- اجتماعی است، میتواند پاسخی برای رسیدن به هدف آموزش برتر باشد. به جای آنکه دانش ازپیش ساخته شده را به دانشآموزان انتقال دهیم میتوان کاری کرد که دانش آموز خود به تولید علم بپردازد . در اختیار گذاشتن ابزار لازم، ایجاد شرایط مناسب و آموزش چگونه ساختن دانش، ملزومات کار است که این همان مفهوم ساخت و سازگرایی است. در این مقاله سعی شده است روش ساخت و سازگرایی برای تدریس درس ریاضی مورد بحث قرار گیرد و مراحل یک تدریس به این روش مطرح شود.

کلیدواژه ها:

ریاضی ، روش های یاددهی ، ساخت و سازگرایی ، دانش آموز محوری ، فناوری در ریاضی