اندازه گیری بازده به مقیاس با استفاده از مدل غیر شعاعی راسل در DEA

تعیین بازده به مقیاس، جهت ارزیابی عملکرد تابع تولید بسیار حائز اهمیت است. در حقیقت تعیین نوع بازده به مقیاس برای یک واحد به مدیر کمک می کندتا در مورد توسیع یا تقلیل در آن واحد تصمیم گیری کند. در این راستا برای تعیین بازده به مقیاس مدل های شعاعی ارائه شدند که با افزایش یا کاهش یکنواخت خروجی و ورودی بازده به مقیاس مشخص می شود. اخیر ا مدل های غیر شعاعی معرفی شدند که تا حدی این مشکلات را رفع کرده است. در این مقاله ما یک روش مستقیم برای اندازه گیری بازده به مقیاس با در نظر گرفتن شرایط بهینگی K.K.T در مدل های غیر شعاعی پیشنهاد می کنیم

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، بازده به مقیاس ، مدل غیرشعاعی ، کارایی