تاویل و انواع آن از نظر مولانا

تاویل یکی از مباحث چالشبرانگیز در فرهنگ و ادبیات است بعلاوه تاویل از مباحث مهمدر شرح و تفسیر اشعار برگرفته از اندیشه های اسلامی بالاخص مثنوی معنوی است.معنای لغوی تاویل در دوره های مختلف و در مکان های مختلف معانی متفاوتی را بهخود گرفته است. اما معنی تاویل بازگشت به اصل یک چیز است. برخی بین تاویل وهرمونتیک و تفسیر مرز مشخصی قایل نیستند. هدف از این تحقیق بیان نظر مولانا درخصوص تاویل است. مثنوی کتابی است که در آن تاویل آیات و روایات و داستان ها زیادبه چشم میخورد..اعتقاد مولوى به موضوع تاویل اعتقادى نسبى است؛ یعنى بر اساس صراحت های موجود در متن مثنوى، تاویل را مى پذیرد، اما نه به صورت مطلق. تاویلازنظر مولوی به دو نوع باطل و ممدوح تقسیم می شود؛ مولانا تاویلی که منشاء عقیداشته باشد و از روی هوای نفس انجام شده باشد را مردود می داند. تاویل از نظر مولاناوقتی صحیح است که به انسان پویایی و تحرک ببخشد؛ جایی که نص صریح نباشد ومبتنی بر کشف شهودی باشد.

کلیدواژه ها:

مولوی ، تاویل ، هرمنوتیک