کهن گرایی در تاریخ عالم آرای عباسی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,105

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MATNPAGOOHI04_109

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

تاریخ عالمآرای عباسی، اثر اسکندربیگ منشی ترکمان، از جمله منابع تاریخی مهمی است که از عصر صفویان به جای ماندهاست. این اثر علاوه بر داشتن مایه تاریخی لازم، از نظرگاه زبانی، ادبی، سبک و اسلوب بیان نویسنده حایز اهمیت است. جستار حاضر، با استناد به منابع کتابخانهای و با شیوه تحلیلی – توصیفی کهنگرایی یا آرکاییسم را به عنوان یکی از عوامل برجستهساز در این اثر تاریخی – ادبی مطالعهکردهاست. حاصل پژوهش نشان میدهد که این کتاب علاوه بر ارایه اطلاعات مفید تاریخی در باب ترتیبات دیوانی، اداری و اوضاع اجتماعی آن عصر، به لحاظ احتواء بر بسیاری لغات و اصطلاحات مهجور و نادر از اهمیت بسیاری برخوردار است و واژهها و شگردهای زبانی مولف در به کارگیری هنری واژهها و ترکیبات کهن، یکی از عوامل مهم در جایگاه و اعتبار این اثر در میان منابع متعدد تاریخی عصر صفوی است. سبک و سیاق نثر این اثر شاخص عصر صفوی، بیانگر اطلاعات و آگاهیهای جامع نویسنده از آثار سدههای پیشن، بخصوص از تاریخ بیهقی دارد. این نکته نشان میدهد که میان متون ادبی فارسی، از مرحله آغازین آن تاکنون، جدایی و گسستگی وجود نداشتهاست و مناسبات بینامتنی، میان سبکهای ادبی که از نظر زمان و مکان پیدایش باهم اختلاف دارند نیز، مشاهده میشود.

کلیدواژه ها:

تاریخ عالم آرای عباسی ، اسکندربیگ منشی ، آشنایی زدایی ، کهن گرایی

نویسندگان

مسروره مختاری

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه محقق اردبیلی