بررسی تقابل های دوگانه در شعرالبیاتی و شفیعی کدکنی با تکیه بر مطالعات پسااستعماری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 503

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MATNPAGOOHI05_020

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

اجزای متکثر و ناپیوسته ای که در فرهنگ شناخته میشوند، در نظام نشانه ها و در نتیجه تفاوت با یکدیگر معنا می یابد. نور/تاریکی، زندگی/مرگ، شادی/غم، امید/ یاس، سنت/ مدرنیته، شهر/ روستا، فعال/ منفعل، خودی/ دیگری و استعمارگر/ استعمارشده، اشکال متفاوتی از تقابل های دوگانه اند که در دو سطح روساخت و ژرف ساخت شعر البیاتی و شفیعی کدکنی دیده میشوند. این تقابلها در شکل نهایی خود تقابل حاضر و غایب را پیش روی مخاطب قرار میدهند. این مقاله میکوشد با بررسی تقابل های دوگانه از رهگذر مطالعات پسااستعماری، ویژگیهای تکرارشوندهای را جستجو کند که زمینه های شکل گیری زیر ساختهای فکری دو شاعر را فراهم میکند. بررسی نقاط همگرایی و اشتراک دو شاعر نشان میدهد که تقابل های دوگانه موجود، حاصل دو جریان اسطوره گرایی و ناجی گرایی است که از شرایط اجتماعی و فرهنگی خاص جامعه ایران و عراق متاثر میشودشفیعی. همچون البیاتی در فرایند بازگشت به خود رنجهایش را به تصویر میکشد؛ بازگشت به ارزشها و یا گریز از واقعیتهای موجود که نتیجه آن جریان اسطوره گرایی در شعر است؛ ناجیگرایی نیز در شعر دو شاعر تبلور ویژه ای دارد؛ از سویی نویدبخش جهان آرمانی است و از دیگر سو بازتاب ناجیان دروغین و پوشالی است که هر دو شاعر را به ورطه یاس و ناامیدی میکشاند. این دو جریان میتواند شناسنده وجوه مشترک تفکر انسانی و تلاقی افقهای اندیشه دو ملتی باشد که گفتمان پسااستعماری را تجربه کردند.

نویسندگان

لیلاسادات پیغمبرزاده

دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی