بررسی قصه های کلاسیک با رویکرد قصه درمانی مطالعه موردی حکایت های کلیله و دمنه و مرزبان نامه

ادبیات، خصوصا حوزه داستانی آن، اهمیت زیادی در آموزش و پرورش کودک دارد. اهمیت قصه، تاآنجاست که روانشناسان برای درمان مشکلات رفتاری و ناهنجاریها به خصوص در کودکان، گاهی از قصه و تمثیل مدد میجویند و شیوه درمانی به نام قصه درمانی به وجود آمده است. قصه های کهن ادبیات فارسی که زیربنای داستانهای امروز هستند، قابلیت بسیاری از این منظر دارند و اگر به صورت علمی بازنویسی شوند، میتواند سرگرمی و لذت را به همراه آموزش و پرورش برای کودکان به ارمغان آورد. به این منظور 46 قصه از کلیله ودمنه و مرزبان نامه براساس بازنویسی های آذریزدی، بررسی شد. به دنبال بررسی های صورت گرفته با رویکرد قصه درمانی، مولفه های شایان توجهی از هر دو متن استخراج گردید. در قصه های کلیله و دمنه، دو مولفه تصمیم گیری براساس عقل و منطق و دقت در انتخاب دوست نسبت به دیگر مولفه ها، از بسامد بالاتری برخوردار است و در مرزبان نامه، دو مولفه تدبیر برای حل مشکلات و عدم اعتماد به غریبه ها فراوانی چشمگیرتری دارد. به طورکلی در قصه های بررسی شده، جایگاه خرد به صورت بارزی نمایان است؛ چنانکه این مولفه در بیشتر این قصه ها مطرح گردیده است.

کلیدواژه ها:

بازنویسی ، قصه ، قصه درمانی ، کلیله و دمنه ، مرزبان نامه.