بررسی و تحلیل داستان سیاوش در شاهنامه بر اساس ساختار تراژیک ایرانی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 608

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MATNPAGOOHI06_074

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

تراژدی عالی ترین نوع ادبی جهان است. از ویژگیهای این نوع ژانر این است که قهرمان غالبا قربانی خطای خود میشود. این گمراه ی که معمولا نا شی از ضعف قهرمان ا ست، حوادثی زنجیروار به دنبال می آورد که حاصلش مرگ او و چه بسا دیگر قهرمانان داستان است. در این پژوهش تلاش شده است تا نخست به بررسی تعاریف مختلف تراژدی پرداخته شود و سپس چگونگی کارکردشان در داستان سیاوش نشان داده شود. بیشتر تراژدی ها در اساتیر ایران، یونان و به طور کلی در جهان بیانگر این واقعیت است که خدایان در ست مانند ان سانها برخا سته از رنجاند. آنان نیز درد میکشند، هر چند درد آنها با درد انسانی متفاوت است. کارکردهایی که در نهایت بر روی داستان مورد نظرکاملا قابل تطبیق بوده است و علاوه بر آن میتوان به عوامل و عناصری رسید که خاص داستانها و فرهنگ ایرانی است. به عبارت بهتر میتوان نام تراژدی ایرانی بر آنها گذاشت.

نویسندگان

مجتبی پاکزاد

دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد تهران جنوب

بی بی سمیه حسینی باغسنگانی

دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد تهران جنوب