خوانش امپرسیونیستی داستان کوتاه در مهتاب پس از باران اثر محمدرحیم اخوت(با تاکید بر آرای سوزان فرگسن)

محمدرحیم اخوت از داستان نویسان معاصر است که در هر دو زمینه ی داستان کوتاه و رمان آثاری را به طبع رسانده است که برخی از آنها مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است. او با بهره جویی از روشهای چون تفوق ذهن بر عین، دنیای درونی بر جهان بیرون و در واقع با درهم آمیختن ذهن و عین و به کارگیری زبانی به نسبت پیچده به خلق داستانهای کوتاه مدرن همت گماشته است. او در داستانهای کوتاه با بهره گیری از تکنیکهای تکگویی درونی، پیرنگ حذفی و استعاری شکلی از امپرسیونیسم را رقم میزند. امپرسیونیسم شکلی از مدرنیسم است که بر برداشت آنی و لحظهای، بدون شرح و بسط تاکید دارد. از دیدگاه آنان واقعیت یکی است اما این برداشتهای متعدد است که تفاوتها را می آفریند. بر همین اساس در این جستار سعی شده با تحلیل داستان در مهتاب پس از باران با تکیه بر نظریه سوزان فرگسن و تحلیل روانکاوی راوی (شخصیت اصلی) مولفه های اصلی و مهم امپرسیونیسم به نمایش گذاشته شود.

کلیدواژه ها:

امپرسیونیسم ، سوزان فرگسن ، مدرنیسم ، استعاره ، نور