رمانتیسم اجتماعی در داستان رانده ی ستم از احسان طبری

داستان بلند رانده ی ستم یکی از آثار احسان طبری نویسنده معاصر است که در سال 1337 نوشته شد و نخستین بار در سال 1355 به چاپ رسید. مساله این پژوهش که به شیوه ی کتابخانهای و با تکیه بر نقد تحلیلی صورت گرفته، نشان دادن ویژگیهای رمانتیسم اجتماعی در این اثر است. طبری از پیروان ادبیات متعهد است؛ طرفداران ادبیات متعهد همه چیز را در ادبیات در پیوند با سیاست و توجه به مردم و دفاع از آنها به صورت صریح و آشکار قبول داشتند. متعهدها ادبیات را به طور کلی امری سیاسی میدانستند. همین امر علت گرایش احسان طبری به رمانتیسم اجتماعی است. چراکه رمانتیسم اجتماعی روشی است که طبری برای بیان آرمانها، انتقادات، تصویرگریها و دعوت به مبارزه در شیوه های داستانی برگزیده است. هماهنگی تیوریهای رمانتیکها با اعتقادات حزبی احسان طبری وی را ترغیب کرده تا داستانی در حوزه ی رمانتیسم اجتماعی خلق کند. حضور قهرمان رمانتیک در داستان و همدردی با محرومان از مهمترین ویژگیهای رمانتیسم اجتماعی در این داستان است.

کلیدواژه ها:

رانده ستم ، رمانتیسم اجتماعی ، احسان طبری