خویشکاری دیو در افسانه های پریوار

ویلیام پراپ با بررسی قصه های عامیانه به سی و یک خویشکاری یا کارکرد برای شخصیت-ها دست یافته است. در قصهها هر عنصر یا هر موجودی چه افسانهای و چه واقعی خویشکاری ویژهای در پیش برد قصه دارد. قصه محل توازن و تلاقی دنیای خیال و واقعیت است و دیو از شخصیتهای برجسته و شاخص قصه هاست. هر جا که صحبت از دنیای وارونه است نام دیو هم یکی از اجزای آن است. دیو موجودی است زورمند و هول انگیز ولی پخمه و دلداده و دلنازک. درباره دیو در ادبیات مکتوب و متون دینی کهن بسیار سخن گفته شده. واژه دیو یکی از واژه های کهن است و قدمت آن به دوران آریایی میرسد. در ادب شفاهی و قصه های عامه دیو از بن مایه ها و عناصر تکرار شونده است با خویشکاری ویژه. دیوها در حوالی زندگی انسانی پرسه میزنند و آداب و رسوم خاص خود را دارند. گرچه در آیین های گذشته دیو موجودی گمراه کننده و از یاران اهریمن است اما دیوها در قصه های عامیانه همیشه ضد قهرمان نیستند و گاه یاور و یاریگر قهرمان می شوند.

کلیدواژه ها:

دیو ، خویشکاری ، پراپ ، قصه