بررسی رابطه بین سرمایه گذاران نهادی و اقلام تعهدی غیرعادی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف کلی گزارشگری مالی فراهم نمودن اطلاعاتی است که اثارمالی معاملات عملیات ورویدادهای مالی موثربروضعیت مالی و نتایج عملیات یک واحدانتفاعی را بیان و ازاین طریق سرمایه گذاران اعتباردهندگان وسایراستفاده کنندگان را درقضاوت و تصمیم گیری نسبت به اموریاری میدهد یکی ازاقلام صورت های مالی که بهعنوان معیارارزیابی عملکرد و توانایی سودآوری واحدانتفاعی قرارمیگیرد گزارشگری سودمی باشد مدیران ممکن است مدیریت سود را به منظورمنافع شخصیشان درشرایط متعدد هدایت کنند سازوکارهای کنترلی مختلفی ازقبیل مالکیت نهادی به عنوان ابزاری برای حاکمیت شرکتی برای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و ریسک اطلاعات و کنترل فعالیت های مدیریتی به منظور کاهش فعالیت های فرصت طلبانه وجود دارد پژوهش جاری به دنبال یافتن پاسخ این مسئله می باشد که ایا بین درصد سهام دردست سرمایه گذاران نهادی و اقلام تعهدی غیرعادی و همچنین بین تعدادسرمایه گذاران نهادی و اقلام تعهدی غرعادی دربورس اوراق بهادارتهران رابطه معناداری وجود دارد یاخیر؟ لذا ضمن تبیین مبانی نظری توان سرمایه گذاران نهادی واقلام تعهدی نوع رابطه آنها را تشریح نماید برای کمی سازی اقلام تعهدی غیرعادی ا زمدلهای مبتنی براقلام تعهدی اختیاری استفاده شده است برای بررسی فرضیه های پژوهش ازداده های 109شرکت پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران دربازه زمانی سالهای 1387تا1391 و مدلهای رگرسیونی چندمتغیره مبتنی برداده های ترکیبی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاران نهادی ، تعدادسرمایه گذاران نهادی ، اقلام تعهدی ، اقلام تعهدی غیرعادی