بررسی تاثیر متغیرهای دموگرافیک بر سطح بازارگرایی شخصی کارکنان (مطالعه موردی: یک بانک خصوصی)

اهمیت روز افزون نیروی انسانی و استفاده شرکتها از منابع انسانی برای ایجاد مزیت رقابتی موضوعی قابل توجه است. سازمانهای درگیر در رقابتجهت ارتقای نیروهای انسانی خود استفاده از دوره های آموزشی و راهکارهای دیگر را مد نظر قرار داده اند. بازارگرایی که یکی از عوامل مهممزیت رقابتی سازمانهای امروزیست، در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته است و عوامل دموگرافیک نیروی انسانی تاثیر گذار بر آن در بینمدیران بانک مورد بررسی قرار گرفته است. اثر پنج عامل رشته تحصیلی، میزان تحصیلات، سن، سابقه کاری و موقعیت سازمانی در این مطالعه برروی سطح بازارگرایی بررسی سنجش شده است. آزمون فرضیات با استفاده از روش مقایسه میانگین ها نشان داده است که هیچ کدام ازمتغیرهای دموگرافیک مورد مطالعه بر روی سطح بازارگرایی کارکنان موثر نیستند.

کلیدواژه ها:

بازارگرایی شخصی ، عوامل دموگرافیک ، متغیرهای دموگرافیک ، مدیران صف و ستاد