انتخاب سبدی بهینه از پروژه ها با استفاده از مدل تعدیل شده مارکویتز (مطالعه موردی بنیاد تعاون آجا)

بخشی از ادبیات مالی و حسابداری مربوط به انتخاب سبدی بهینه از دارایی های مالی است. هری مارکوبتز در دهه 1950 مدلی مستحکم از لحاظ ریاضی در این مورد ارایه نموده است. مدل ارایه شده توسط وی بر مبنای مفروضاتی عمدتا مرتبط با بازده و ریسک دارایی های مالی بنا نهاده شده است. مدل ارایه شده توسط وی بر اساس کمینه (بیشینه کردن) انحراف معیار (بازده مورد انتظار) سبد دارایی های مالی در سطح مشخصی از بازده (ریسک) اوزان بهینه دارایی های مورد نظر در سبد را به دست می دهد. با این حال در ادبیات مالی و حسابداری انتخاب سبدی بهینه از پروژه ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. دلیل امر تا حدود زیادی به مخاطرات و دشواری های مربوط به محاسبه ریسک و بازده پروژه ها مربوط می شود. در این مقاله سعی شده است تا بر اساس روش تعدیل شده مارکویتز و با استفاده از داده های مربوط به پروژه های بنیاد تعاون آجا (پروژه هایی که در پاییز سال 1395 در نقطه صفر ساخت و سازهستند) و استخراج جریانات نقدی حاصل از مطالعات اقتصاد سنجی و مصاحبه با متخصصین مربوطه و بدست آوردن تابع خالص ارزش فعلی با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو و نیز میانگین و انحراف معیار به بهینه سازی پروژه ها بر اساس مدل مذکور پرداخته شود. یافته های بدست آمده بر اساس مدل تعدیل شده مارکویتز و نیز داده های مربوط به 5 پروژه بنیاد تعاون آجا که در نقطه صفر صاخت و ساز هستند، نشان می دهد که با افزایش ریسک اجرای پروژه ها (انحراف معیار)، خالص ارزش فعلی پروژه ها نیز افزایش می یابد و همچنین بر خلاف مرکز کارای مرسوم مدل مارکویتز، مرکز کارای بدست آمده بر اساس مدل تعدیل شده به صورت ناپیوسته می باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، شبیه سازی مونت کارلو ، مارکویتز ، بنیاد تعاون آجا